"Bayramlar artık eski çekiciliğini vermiyor insanlara
" dersem, bana ne kadar
katılırsınız bilemem ama maalesef bana göre insanlar için sıradan bir günden
farkı olmadığını gösteriyor.
Hani o eski bayramlar o bayramlar birlikteliktir,
beraberliktir, kardeşliktir, Özlemdi, özlenendi, Nedenine gelince; en başta
eski tatlar, samimiyetler, güler yüz tatlı diller, hoş sohbetler,
insanların birbirine olan sevgisi saygısı, kalmadı.
Bölgemizde insanlarımız toplu gezer toplu bayramlar
kutlanırdı. Kabristan ziyaretleri çocukların bayram yaklaştıkça
yüzlerinde okunan bayram mutluluğu ve daha nice, nice güzellikleri ne yazıkki
kaybettik Bu değerleri geri getirmekte artık zor, ne yazık ki bir anı olarak
kalmış, yerine; ah şu bayram gelse de bir tatile çıkıp kafa dinlesek, eğlensek,
gezsek diye düşünüp, tatil başlar başlamaz tatilin bitecek olmasının
verdiği sendromla yukarıda saydığım güzellikleri adeta rafa kaldırıp, mutlu
olunacak küçücük şeylerden bile mahrum kalarak kendi kendimizi mutsuzluğa
iterek bir yaşantı tarzını seçmişiz
adeta boğulmayı tercih etmişiz.
Hep söylenir,
"nerede o eski bayramlar" ve iç çekilir. Peki, ne vardı o eski
bayramlarda? "Nerede" diye aradıklarımız, peşine düştüklerimiz,
özlediklerimiz, tam olarak ne? Herkesin aklında bir "bayram" var
elbette. Dünya kirlenirken temiz kalanın özlenmesi doğal.
Bayramlar, en değerli hatıralarımız; bunun için özlüyoruz
belki de. Aslında heyecanlı bir şeydi bayramlar Bayramlıklarımızı
alır, sıraya girer, büyüklerimizin ellerinden öperdik. Çocuktuk, mutluyduk. Ne
zaman değişti, hangi ara bayramdan uzaklaştık, Artık Annemizin babamızı
kardeşimizin dedemizin bayramını Kutlamıyoruz Bir mesaj Atıyoruz, Teknoloji
ilerledikçe Bayramlar İnsanlıklar bitiyor.
Bugün, öyle bir ayrımcılık var ki memlekette, neredeyse
bayramı kutlayanlarla kutlamayanlar birbirine girecek! Oysa bayram birleştirir,
Küskünler barıştırır bayram kardeşliktir birliktir.
Bunun için bayramdır. İki bayram var. Bugün, ilkini
"kutlayan" kesim, "oruç tutmadın, ne hakkın var bayram
kutlamaya" diyor ya da tersi, ikinciyi kutlamayan "hayvanlara
yazık değil mi" diyerek giriyor lafa... İlk bayramın adı bile ayrıştırıcı:
"Ramazan bayramı" diyenlerle "şeker bayramı" diyenler kapışıyor
artık. Sınırlar belli, bir araya gelmek mümkün değil.
Oysaki yeni neslimize
eski bayramlarda yaşadığımız güzelliklerimizi, özlemlerimizi, gelenek, görenek
ve adetlerimizi günümüz şartlarını da dahil ederek, bayramlarımızı daha mutlu
ve daha anlamlı hâle getirebiliriz.
Ama her şeye rağmen;
Bayramlarımızın mutluluk, huzur ve neşe içinde geçirmemiz yine biz büyüklerin
elinde olduğunu düşünüyorum.
Çocuklarımıza;
"Aslında heyecanlı bir şeydi bayramlar" dedirtmeyecek güzelliklere
vesile olmanız dileğimle, Mübarek Kurban Bayramınızı en içten duygularımla
kutluyor, Sağlık mutluluk ve esenlikler temenni ediyorum.
